Nie wiem, co mogło by zachęcać do przeczytania „DZIURY”?

Przedstawione tam wydarzenia są proste! Nie ma kryminalnych zagadek, porywających dramatów, zdrad i katastrof… Robiący karierę biznesmen ma wypadek!… Znajduje się nagle w zagadkowej przestrzeni… Uparcie czyni starania, aby opanować zadziwiające konsekwencje i powstałe niedogodności! Poznaje ciekawych ludzi konsekwentnie realizujących swoje wymarzone cele… Spotyka niespodziewanie dziewczynę… Czy może się coś zmienić w jego życiu?

Tę spokojną, realistyczną opowieść relacjonuje starszy Pan, o pięknym imieniu Krzysztof… Z uwagi na wiek, może sobie pozwolić na pewne fantazjowanie… Przy okazji korzysta z możliwości – aby do opowieści wplatać nieliczne osobiste – zapisane dawno refleksje, czasem listy, opisy snów, młodzieńcze pomysły literackie…

I trochę opowiedzieć o sobie, i o żonie Elżbiecie – Artystce!… Jakby przypominając, po ponad pięćdziesięciu latach wspólnego życia – losy bohaterów romantycznej opowieści „Mijanie czasu”!