„Pozostawić ślad?” Ze znakiem zapytania?… Być może byłby to właściwszy tytuł dla tych przedstawianych początkowych 28 lat mego życia? Dla tego okresu dzieciństwa i młodości…

Bo cóż, opowiadając o dzieciństwie, dorastaniu, poznawaniu życia, dochodzeniu do dojrzałości, jednocześnie opisuję i przypominam towarzyszących mi wówczas najbliższych ludzi… Rodzinę, przyjaciół! Ważnych, zmagających się ze swoimi problemami… A przecież od tamtych wydarzeń minęło wiele lat. Wielu z nich odeszło… Mam uczucie, że moje wspominki, są jakby metafizycznym ŚLADEM także po nich!… Opisani… żyją dalej…

I nie tylko? Te wspomnienia wszak dotyczą także CZASU ! Konkretnego, który nieubłaganie mijał… Życie w czasie okupacji, groza powstania warszawskiego, pełna nadziei odbudowa… Zmiany na lepsze… i gorsze… To jest też ŚLAD ! Teraz już często nieznany… Zapominany… A w percepcji zarówno dziecka, jak i dorastającego młodego człowieka – być może wart przypomnienia?

Stanisław Kuczkowski