Mijanie czasu” to powieść zawierająca mądre przesłania, które z pewnością przydadzą się wielu młodym ludziom, którym wydaje się, że wiedzą, czego oczekują od życia, a potem okazuje się, że rzeczywistość ich przerasta. Może zbyt wygórowane ambicje? A może po prostu chęć zaistnienia za wszelką cenę? Ojciec Krzysztofa wiedział, iż do osiągnięcia szczęścia nie potrzeba mieć ani wyższych studiów, ani zdrowia, ani pracy. Jednakże trzeba mieć świadomość, że w życiu robiło się wszystko i to z wysiłkiem, i dążyło się do jakiejś idei. Lecz aby dążyć do pewnych idei trzeba mieć głęboką wiarę i wtedy trzeba dać z siebie wszystko, a nie uganiać się za mirażami, bo w przypadku wrażliwej osobowości, zwłaszcza w wypadku doznanego zawodu może tylko niepotrzebnie stworzyć kompleksy. Zresztą „...o człowieku mówią czyny… tak rodzice, jak i społeczeństwo wymaga czynów. W Twoim wieku to albo nauka, albo praca – bo jeśli nawet stworzysz coś innego, to będzie tylko wytwór zdolności, czy talentu. I tym dodatkowym wytworem nie będziesz mógł się zasłaniać – że niby to całkowicie zastąpi tych kilka lat straconych dla studiów...”
Zapraszam do lektury.